woensdag 21 november 2012

Meedoen en vertrouwen

Vertrouwen komt te voet en gaat te paard, zeker in de politiek. Kennelijk is het beschamen van vertrouwen zo erg ingrijpend dat we daar heftig op reageren. Vertrouwen kent dan ook een groot aantal verschijningsvormen: Je kunt erop vertrouwen dat iemand het zo goed regelt dat je er geen last van hebt, je kunt erop vertrouwen dat je wordt betrokken en er zijn zelfs mensen waarbij je er op kunt vertrouwen dat ze je vertrouwen gaan beschamen.

Daarnaast bieden resultaten uit het verleden bij vertrouwen wèl garanties voor de toekomst. Zelfs als wat krom is weer wordt rechtgepraat of met de mantel der besturende liefde wordt bedekt blijft er altijd een onaangenaam gevoel hangen. Ook valt op dat bestuurders en politici die weleens een kunststukje hebben uitgehaald waar de samenleving niet beter van werd elkaar gijzelen in een verstikkende omarming. Ze zijn medeplichtig geworden en kunnen elkaar niet meer loslaten.

Gezond wantrouwen in machthebbers is een bekend liberaal uitgangspunt. De samenleving heeft wel behoefte aan enige ordening, maar graag zo weinig mogelijk en het liefst door een niet machtsbeluste overheid. Om die overheid te controleren kiezen we volksvertegenwoordigers. Liberalen worstelen dan nog wel met de vraag hoe het komt dat maar al te vaak deze controlerende instanties zich zó aangetrokken voelen tot macht dat ze plaatsvervangend voor die macht optreden.

Er zijn politiek partijen die dat proberen op te lossen door maximale termijnen te stellen aan vertegenwoordigende functies. Hoe goed bedoeld ook; daar kom je niet mee weg. De belangstelling voor (lokale) politiek is zo gering dat de meeste partijen al blij zijn dat er überhaupt iemand een baantje als raadslid of wethouder willen aannemen. En als ze er eenmaal zitten: Er zijn gevallen bekend van raadsleden en bestuurders die zo aan het pluche gehecht zijn dat ze er niet voor schromen om van kiesvereniging te wisselen om hun pluche te waarborgen.

Dat probleem van die zetelklevende bestuurders en parlementariërs wordt vanzelf opgelost als kiezers in beweging komen en zich aansluiten bij een politieke partij. Kiesverenigingen waarbinnen goed wordt gedebatteerd over de praktische vertaling van hun principes bieden een goede voedingsbodem voor talent.

Eind 2013 en begin 2014 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. De politieke partijen gaan nu hun programma’s maken en talenten scouten. Doe uw samenleving een plezier: Sluit u aan bij de kiesvereniging naar uw keuze en denk mee over dat verkiezingsprogramma. Misschien kunt u zelfs wat tijd missen om uw kennis en kunde in te zetten in een vertegenwoordigende functie, want meedoen is inderdaad net zo belangrijk als winnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten