zondag 21 oktober 2012

Verbinden voor beginners

Verbinden is een belangrijke menselijke activiteit. Het begint voor de geboorte en eindigt lang nadat we zijn overleden. We verbinden op meerdere manieren: We leggen een verband met een desinfecterend middel om een open wond; we lijmen, schroeven, nieten van alles aan elkaar en proberen ook nog verbintenissen tussen mensen tot stand te brengen.

Verbinden is de activiteit die ons verder brengt, want je kunt het tot in het oneindige doen, terwijl verbreken stopt op het moment dat je zoveel kapot gemaakt hebt dat we alleen nog maar brokstukken over houden. Dat laatste is in Nederland recent veel gebeurd. We hebben lange tijd meer aandacht gehad voor de verschillen tussen mensen, groepen, partijen en facties, tot en met haat zaaien aan toe, waardoor alles wat ons verbindt onderbelicht raakt.

Je kunt niet zomaar alles met elkaar verbinden. Probeer maar eens zo’n handig opplakhaakje op een muur te plakken. Grote kans dat het niet lekker plakt en een nog groter kans dat je ’s nachts het haakje, met alles wat je er aan ophing, met een zachte plof op de grond hoort vallen. Kennelijk vraagt verbinden om een grondige voorbereiding. Het immer toenemend aantal echtscheidingen toont aan dat een duurzame verbintenis lastig tot stand te brengen is. Fusies en formaties vragen een behoorlijke tijd om tot het gewenste resultaat te komen en niemand geeft garanties.

Hoe breng je een duurzame verbinding tot stand?


Als je zaken met elkaar wilt verbinden moet je eerst een onderzoek plegen: Wat zijn de eigenschappen van de deelnemers aan deze verbintenis en welk bindmiddel zorgt voor het beste resultaat? Om iets goed te verbinden moet je benoemen welke eigenschappen gemeenschappelijk zijn en wat een verbintenis in de weg staat. Je kunt het je niet permitteren om dat op hoofdlijnen te doen, maar zult in detail geïnteresseerd moeten zijn in de moleculaire eigenschappen van de te verbinden producten.

Ook over het bindmiddel is veel te zeggen: Kies je voor een harde, mechanische oplossing of probeer je door middel van emulsie te komen tot een onlosmakelijk geheel? Een oorlog is een hardhandige manier om volkeren te verbinden, een verdrag doet er soms dertig jaar of meer over om tot resultaat te komen.

Last but not least is het belangrijk wie je de verbinding laat maken. Verbinden is in veel gevallen topsport. Voor sommige verbintenissen is een hoop deskundigheid nodig; minimaal een goede handleiding en oprechte interesse voor de ambities van de deelnemende partners. Daarmee realiseer je een duurzame verbintenis en voorkom je dat je na een tijdje met de brokken zit.

woensdag 17 oktober 2012

Mediamarkt, ik ben toch niet gek!

Eens in de zoveel tijd koop je iets waarvan je je later afvraagt of het wel de juiste investering was. Zo ook toen ik deze week door het centrum van Alphen liep en zoonlief belde of ik nog even een HDMI-kabel voor hem mee wilde nemen. Gelukkig was de Mediamarkt in de buurt, dus ik liep binnen en schafte voor bijna vijf-en-veertig euro een kabel van anderhalve meter aan.

Vond ik dat niet duur? Ja. Ik ben me ervan bewust dat de marktprijzen van datakabels voor mij een onontgonnen terrein zijn, maar intuïtief denk je toch: “tjonge, wat duur.” Ik accepteer ook dat Mediamarkt over het algemeen wat duurder is dan zijn concurrenten. Ik ben me ervan bewust dat Mediamarkt klanten lokt met laaggeprijsde aanbiedingen en extra winst pakt op de randapparatuur. Het is een business model dat geënt is op de onwetendheid van consumenten, maar er zijn genoeg onbenullen in Europa om Mediamarkt tot een grote speler in de elektronicabranche te maken.

De prijs van die kabel bleef toch een beetje knagen. Ik kan veel leukere dingen doen van vijf-en-veertig euro dan een suf stukje zwart plastic tussen twee apparaten spannen. Dus toch maar eens even gekeken op internet wat die kabel elders kost. Daarna was het even onthutsend stil. Ik kon dezelfde kabel bij een stuk of twintig webshops kopen voor minder dan vijftien euro! Dat is toch maar ff minder dan éénderde van de prijs van onze lokale mediamarkt. (De kabels werden zelfs voor minder dan vijf Euro aangeboden, maar ik hoop nog steeds dat dat een inferieure kwaliteit is.) Dat voelt niet goed.

Naast het feit dat Mediamarkt bijna alle zelfstandige elektonicazaken uit mijn omgeving heeft doodgeconcurreerd door onbeschaafd lage inkoopprijzen bij leveranciers te bedingen en vervolgens de concurrentie uit te roken voel ik mij stevig genaaid. Nogmaals: dat Mediamarkt ergens wat moet verdienen is mij duidelijk, maar ik voel me opgelicht. Ik doe met de middenstanders in mijn buurt zaken op basis van vertrouwen. Ik weet niet precies wat de meeste dingen kosten, maar ik verwacht van mijn leveranciers dat zij voor mij in de gaten houden dat ik de beste deal doe. Dat is klantenbinding. Daarom koop ik al twintig jaar mijn shirts bij Aad Faay en mijn schoenen bij Gert Koetsier.

Mediamarkt is een hufterig bedrijf, dat misbruik maakt van mijn onwetendheid. Nu kan ik mijn kabel terugdoen in de doos en voorzichtig bij de klantenservice van Mediamarkt gaan staan mompelen dat het niet de goede was. Dat doe ik niet: Ik weet wanneer ik mijn verlies moet nemen. Mediamarkt vanaf vandaag ook, want ik geef in mijn hele verdere leven geen cent meer uit bij de Mediamarkt. Ik ben toch niet gek!