Een groot verschil
Toch was de hectiek rond het pamflet van Wilders een ondergeschikt historisch moment. Er is één belangrijk verschil tussen deze actie om Von der Dunk de mond te snoeren en de pogingen om Fitna te verbieden: Fitna is, ondanks aandringen door mensen die de inhoud onwelgevallig was, gewoon gepubliceerd; de lezing van Von der Dunk werd geblokkeerd door volksvertegenwoordigers. Dat is niet best, landgenoten! U koos per ongeluk uw eigen onderdrukkers.
Von der Dunk en Voltaire
Ik heb een mening over de lezing van Von der Dunk, net zoals ik een mening heb over het pamflet van Wilders. Die doen hier niet ter zake. We halen het, aan Voltaire toegekende, citaat er nog maar even bij: 'Ik ben het niet eens met wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen tot mijn dood verdedigen'Selectieve verontwaardiging
Opvallend in dit discours was de reactie van statenlid Brinkman. Hij is een waardig volger van de blonde roerganger, die er òòk een handje van heeft moord en brand te schreeuwen als er onaardige dingen worden tegengeworpen: Zìjn mening over de relatie tussen religie, hoofddoekjes en onderdrukking is legitiem; de vergelijking van zijn club met een onwelgevallige politieke partij is "PVV-bashing". Het zegt meer over Brinkman dan over zijn standpunten.
De vrijheid op het offerblok
De meeste veranderingen binnen een samenleving spelen zich af langs wegen der gelijdelijkheid. De privacy van Nederlanders werd niet op één revolutionair moment te grabbel gegooid, maar via een traag proces. Stapje voor stapje worden gegevens opgeslagen, bestanden gekoppeld en ontstaan uitwisselingen die u als de gewoonste zaak van de wereld ervaart. Nu we bijna al onze pricavy bereidwillig hebben afgestaan lijkt de Vrijheid van meningsuiting ons volgende offerlam.
Wel een mening; geen discussie
Ons democratisch systeem biedt ruimte om ver te gaan in het geven van meningen en het aanwakkeren van discussie. Dat de Lijst Wilders zich specialiseert in het geven van meningen en ontwijken van discussies is een keuze die Geert ooit heeft gemaakt en die hem electoraal geen windeieren heeft gelegd. Het is niet chique, maar er is binnen onze democratische context plaats voor niet-chique mensen. Als de volgende fase in de ontwikkeling van zijn achterban is dat, wanneer zij bestuursverantwoordelijkheid dragen, het geluid van andersdenkenden uit het publieke debat wordt geweerd overschrijden we een grens. Een grens die de werkgroep in Noord-Holland niet trok. Ik trek hem wel.Dit is een herplaatsing van het blog dat op 28 april 2011 werd geplaatst op http://abr.vvd.nl
