Europese bestuurders hangen met hun nagels aan de rand van het ravijn van onze welvaart. Doordat onze leiders de afgelopen twintig jaar geen dappere keuzes maakten en van verkiezing naar verkiezing de burgers stroop smeerden om wèèr in de gunst te mogen vallen staan we nu aan de vooravond van een eeuw waarin onze welvaart gaat verdwijnen.
Waar komt onze rijkdom vandaan?
Het is zo eenvoudig als het klinkt: Wij zijn rijk omdat iemand anders arm is. In een rechtvaardige wereld zou een Tv-toestel 100 keer duurder zijn dan wat u er nu voor betaalt. De enige reden dat u een TV heeft is dat er in Taiwan iemand bereid is voor minder dan één dollar per toestel uw TV in elkaar te schroeven.
Kennis is macht
Door de moderne communicatiemiddelen komt kennis breder beschikbaar voor meer mensen. Daarnaast delen de kennisdragers hun kennis graag met lage lonenlanden, omdat ze dan meer kunnen verdienen aan de westerse consument. Daardoor devalueert de waarde van kennis in hoog tempo.
Chinezen zijn slim
Chinezen zijn net zo slim als wij en omdat hun overheid investeert in de ontwikkeling van die slimmigheid kunnen ze in hoog tempo net zoveel presteren als wij. Laten we ons voorlopig maar gelukkig prijzen dat in Afrika niemand investeert in onderwijs, anders hebben we binnen twee decennia ook nog eens een paar miljoen hoog opgeleide Afrikanen om mee te concurreren.
Hoe borgen wij onze welvaart?
De berekening is eenvoudig: Een Nederlander voegt net zoveel waarde toe aan de economie als een Chinees. Hij kost evenwel meer dan 50 keer meer dan die Chinees. Die wedstrijd gaan we niet winnen met onze 32-urige werkweek en pensioen op 65. We moeten simpelweg meer en slimmer gaan werken.
Naar een duurzame samenleving
Dat hardere werken is nog niet genoeg. Daarnaast moeten we constant kennis ontwikkelen om de competitie voor te blijven. We zullen ook onze overmatige consumptiedrang moeten beperken, waardoor de handelsstromen meer in evenwicht gaan komen. De ketens van dienstverlening die we inmiddels hebben opgetuigd moeten worden afgebroken en distributie moet zich gaan beperken tot de kern. De producten die u gebruikt moeten in dienst staan van uw arbeidsproductiviteit.
Op weg naar een andere bevrediging
De ommekeer die ik hier in 400 woorden beschrijf is een complexe. Hij vraagt vergroting van ons bewustzijn en doet een beroep op onze mogelijkheden om onze bevrediging langs andere wegen te zoeken dan via materiële masturbatie. Ik heb gelukkig één troefkaart in mijn mouw: Als we het niet doen zijn onze kleinkinderen over 100 jaar net zo arm als de rest van de wereld; als we de juiste weg vinden is de rest van de wereld over 100 jaar net zo welvarend als wij.
Ik ben het helemaal met de schrijver eens.
BeantwoordenVerwijderenEindelijk eens iemand die snapt hoe het zit!